Toen ik bijna 50 was, sprak ik de wens uit om beeldend kunstenaar te zijn als ik met pensioen zou gaan.
Ik ben iemand van het lange termijn denken, dat mag duidelijk zijn. Op de (parttime) Kunstacademie ontdekte ik de grote overeenkomsten tussen het kunstenaarschap en coaching.
Ze versterken elkaar.

Voor de afstudeerexpositie aan de Kunstacademie Friesland heb ik me verdiept in Keuzes in relatie tot machteloosheid en perspectief. In het beeldend werk heb ik dat vertaald naar Keuzeruimte. 

Waarnemen wordt in onze cultuur geassocieerd met zien. De ruimere betekenis is gewaarworden en aandacht geven. Daarvoor kun je al je zintuigen inzetten. 

Uit een situatie van onmacht is het moeilijk loskomen.
Eigenlijk weet je niet wat je moet doen of waar je heen wilt. Er is verleiding om te blijven waar je bent.